Fikirci Beyefendi yazdı: YÜZLEŞELİM BAKALIM

Suriye’de Türkiye’nin yapacağı bir kara harekâtı beklentisi günlerdir sürüyor. Türkiye çeşitli terör maksatlarına nokta atışları yapmayı sürdürmesine rağmen beklenen kapsamlı kara harekâtını başlatmıyor.

Bazılarımız, bu türlü günlerce duyurup da harekete geçmemenin düşmana hazırlık talihi vereceğini düşünebilir.

Oysa her şey Türkiye’ye kalsa daha baştan Suriye iç savaşı çıkmayabilirdi. Esad daha baştan makul davranıp demokrasi davetlerine akla yatkın karşılık verseydi, dış güçlerin ülkesi ile bu kadar oynamasını önleyebilirdi.

Artık bütün bunlar için çok geç.

Türkiye neden harekâtı çabucak başlatmıyor. Bir defa artık bu türlü bir teşebbüsün baskın özelliği zati yok. Türkiye harekâta başlamadan evvel kaçmak isteyenlerin, gönülsüzlerin ve sivillerin bölgeyi terk etmesini istiyor. Geride nitekim “ölmek isteyenler” kalacak ki bu durumda Türkiye’nin hiçbir duraksama yapmasına gerek kalmayacak. Yani amaç, olabildiğince çok kişi öldürmek değil, caydırıcı olmak.

Türkiye’nin o toprakların bir metrekaresinde gözü yok, orada kalıcı olmak niyetinde de değil. Türkiye’nin istediği orada sonlarını koruyabilen yasal bir otoritenin hükümran olması. Bu otorite adayı da şimdilik hala Esad görünüyor.

Yeni anayasa, seçim vb. teşebbüslerin çok da süratli yürümediğini ve ufukta Esad’a alternatif yasal bir güç oluşturulamadığını kabul etmek lazım. Ardında Rusya ve İran olduğu sürece de bu ikilem sürecek.

Burada bizim için asıl sorun, hem Irak hem Suriye’nin toprak bütünlüğünü bozan ve güney sonumuzda özerk-otonom vb. isimlerle oluşturulan “de facto Kürt devleti”.

Daha Suriye iç savaşı başladığı günlerde koalisyon güçlerine teklif etmiştik, “bu krizi Suriye içinde tutalım, Suriye içinde inançlı yerleşim yerleri oluşturalım, memleketler arası kuruluşlar da yardım edecekse güvenlik altına alınacak bu şeritte yardım etsin”

Hayır! Başta ABD olmak üzere, koalisyon güçlerinin öteki planları vardı. Yoksa burada inançlı bölge oluşturmak esasen Irak’takinden çok daha kolaydı, zira Rejim/Esad güçleri buraya hiç yaklaşamamıştı bile. Saddam’ın Halepçe’sine benzeri bir durum hududumuzda yoktu. Yani istenseydi bütün bu sığınmacıların hepsi orada tutulabilirdi.

Ama istenmedi. Hatta Rejim gereğince tehdit oluşturamayınca oradakileri kaçırmak ve bölgedeki demografik yapı ile oynayabilmek için Irak ve Suriye’de DEAŞ diye bir türedi örgüt kuruldu. O kadar ki, birkaç ay içinde bu “örgüt” Irak ve Suriye’nin çok büyük bölgelerini ele geçirdiler. Bir gün Irak’ı kasıp kavuran örgüt, sonraki gün hiçbir askeri/lojistik mantığa uymayacak halde güney sonumuza dayanıyor ve güya Kürtlerle savaşıyordu. Irak’tan da gelen peşmergelerin “kahramanca” çabası sonucu birkaç haftada püskürtüldüler! Bir vuruşta kelleler alan o örgütün artık esamisi okunmuyor. Onca haydut artık güya El Hol isimli bir açık hapishanede tutuluyorlar. Gardiyanları da Kürt… Kürtlere birisi laf ederse çabucak “bak salarım bunları haa…” diye dünya tehdit ediliyor. Bunların “ne olacağı” daha Batı’da yeni yeni sorgulanmaya başlandı. Kimse vatandaşını alıp yargılayayım, hatalıysa mahpusa atayım demiyor.

Neyse uzatmayalım bunlar bilinen bahisler. Pekala, artık ne olacak ve Türk ordusu neden hala kara harekâtı başlatmadı?

Benim izlediğim kadarı ile ABD ve Rusya artık bizim Suriye hududumuzun tamamında ve Suriye içerisinde 30 km derinlikte inançlı bölge talebimizden vazgeçmeyeceğimizi idrak ettiler. Hatta Fırat’ın batısında buna razı olmuş üzere görünüyorlar (Razı olmasalar da bu fiili olarak gerçekleşti aslında, yani durumu kabulleniyorlar)

ABD binlerce TIR silah verdiği bu misyoner orduyu ne yapacağını düşünüyor. Onlardan vazgeçti mi? Hayır. Türkiye’den vazgeçti mi? Keşke…

Öte yandan Rusya da ortaya girip “Durun ben sizi Esad’la görüştüreyim, bu inançlı bölge isteğinizi Rejim güçleri karşılasın, harekâta gerek kalmasın” teklifinde bulunuyor.

Biraz daha ayrıntıya inersek: Rus heyet Türkiye’ye Suriye Demokratik Güçlerinin silahlarıyla birlikte Ayn el Arab ve Münbiç’ten çekilmesini, güvenlik kurumlarının ise Suriye devletinin güvenlik kurumuyla entegre edilmesinden sonra orada bırakılmasını teklif ediyor.

SDG ise Rejim ve Rusya tarafından kimi ödünler almadıkça bölgenin tamamından çekilmeyi yahut hükümet kurumlarının buralara girişini reddediyor. Şam ve Moskova’dan rastgele bir taviz almadan bölgeyi terk etmektense Türklerle “yüzleşmeye” hazır olduğunu söylüyor.

Tavizden kasıt da bölgenin Kürt özerk bölgesi olduğunun Rejim tarafından onaylanması.

Yani bir diğer bahara kalmak üzere bölgede özerklik hayalleri sürecek.

Bu, Suriye’nin iç sorunu üzere görünse bile Türkiye bu türlü bir koşulu kabullenip harekâttan vazgeçmez.

Yüzleşmeye hazırlarmış… Pekala yüzleşelim bakalım… Görün neymiş Türk’ün gücü…

@kalemciler